BİR FİLM BİR KİTAP

Henüz Ahmet Hamdi Tanpınar okuma olgunluğuna erişmemiş olduğumu fark ettim dün.Çünkü evdeyim o kadar çok vaktim var zorluyorum zorluyorum kendimi olmuyor.Bak kızım 100 sayfa devirmeden kalkmayacaksın bu koltuktan diyorum,kalkmıyorum evet hatta iyice serilip uykuya dalıyorum:)Baktım bu böyle olmayacak aradım Naciye'yi-sene başından beri aynı kitapları okuyoruz ve böylelikle daha bir disiplin içinde okumuş oluyoruz-.Durumu anlattım o da sevinçle karşıladı bu kitabı bırakma önerimi ve temmuz ayı için farklı kitaplar okumaya ama sayısının dört olmasına karar kıldık.Ben hemen sürükleyici olduğundan emin olduğum okuma zevkimi bana hemen geri verecek Agatha Christie'nin On Küçük Zenci kitabına.Ve dün gece başladım bu sabah bitti.Gayet başarılıydı.

BU KIZA BA-YIL-DIM!

Gelelim film mevzusuna herhalde herkes izlemiştir ama ben daha yeni izleme fırsatını yakalayabildim.On üzerinden on puan alan bir film benim için A Seperation .Filmi babamla beraber izlemeye başladık.Nader'in alzheimer babası gerçekten yürek burkucuydu ve insanın aklına ister istemez kendi büyükleri geliyor bundan olsa gerek babam ben izlemesem daha iyi diyerek filmi izlemeyi ilk on dakika içinde bıraktı.Ve ben gerisini gözümü ayırmadan bir kere bile durdurmadan izledim.Film de güzeldi oyunculuklar da.Nader ile Simin'in kızını yönetmen Asghar Farhadi'nin kendi kızı oynuyor.Farhadi'nin diğer filmlerini de izlerim bundan sonra.Çok etkilendim,dürüst kalabilmenin zorluklarından,günah baskısının insanın içine işlemiş olmasından...Ve oyuncular o kadar bizdendi ki bence doğu insanı ne kadar zengin olursa olsun gözlerinde hep hüzün var.Hele ki çocuklar ve yaşlılar...Bu arada İçimdeki Yangın filmini sevenler eminim bu filmi de çok severler.Bugünlük bu kadar:)