Karaduygun

Sema Kaygusuz :"Kim susabilir böyle bir anıyı" demiş Karaduygun'da ben de diyorum ki kim susabilir böyle bir kitabı böyle bir yazarı.Salı günü arkadaşımla buluşucaktım Kadıköy'de onun işten çıkmasını beklerken en sevdiğim iş olan kitapçı gezmelerini yapayım dedim.İnternette yeni kitabının çıkmış olduğunu görmüştüm ama almayı düşünmemiştim evde bekleyen onca kitap varken.Ama sonra şöyle düşündüm neden ilerde kütüphanemi miras bırakmayı hayal ettiğim çocuğum evde Karaduygun'un ilk baskısı var diye mutlu olmasın ki.Çünkü Sema Kaygusuz bu genç yaşında bu kadar başarılıyken daha sonraki yıllarda kim bilir daha neler neler yazacak.Tüm bunların ötesinde kitabımı aldım gittim Baylan'a okumaya başladım bazı yerleri o kadar soyut gibi dursa da bu kadar insana dokunan bir şey olamaz.
"Aynı denize baktığım için buluşabileceğim "birini Adak verdim.
Sana Musallat olana güldüm eğlendim,
 İki değişik lokma'nın ilki neredeyse boğazımda kaldı.
Karaduygun'un melankolik demek olduğunu öğrendim.
Hüzünlü ile kederli arasındaki ayrımlara bayıldım!
"Hüzünlülerin çoğunun utangaçlığı görgüden doğar,kederlilerinki ise eziklikten.Hüzünlüler lafı gediğine koyar,kederliler küfreder.Hüzünlülerin kahramanları vardır,kederliler birbirleri için kahramanlık ederler...
Bir de Hüzünlüler yaptıkları iyilikleri asla unutmazlar.Kederlilere gelince onlar daima iyilik gördükleri insanları anımsarlar.Şükran duygusunu o denli abartırlar ki can sıkıcı hale gelebilirler.İster istemez bu iki sınıfın hayalleri de değişik olur.Hüzünlülerin en büyük hayali içsel dengeyi ve huzuru yakalamaktır,kederliler huzuru budalalıktan sayıp dünyayı değiştirmek isterler.(syf 73-74)

ve daha neler neler bu kitap öylesine güzel olmuş ki...

Not:İtalik yazdığım yerler kitabın bölümleri