Bu kitabı elime aldığım gibi bitirdim.O kadar akıcı bir dili vardı ki ve hikaye de aynı şekilde sürükleyiciydi.Kitap bir dost meclisinde ev sahibinin konuklardan ilk aşklarını anlatmalarını istemesiyle başlar.Ama Vladamir Petroviç dışında kimsenin ilginç bir öyküsü olmadığından herkes bir iki cümle ile hikayesini özetlerken Petroviç lafı uzatmamak adına ben size başımdan geçenleri yazıp vereyim der ve bu romanda onun yazdıklarıdır zaten.
Petroviç'in kendine göre şaşırtıcı bulduğu aşk hikayesi bana göre bilindik olmasına rağmen romanın güzelliği onun saf temiz duygularındaydı.Dediği gibi tam bir ilk aşk öyküsü.İnsanın ilk aşkı saflıktan başka nedir ki?Bu roman da aynen böyle.1860 yılında yazılmış ama duygular o kadar tazecik ki.Yıllar içinde herşey değişirken hissedişlerimizin,aldanışlarımızın,kendimizi kandırışlarımızın aynı kalabilmesi bence çok şaşırtıcı.En azından ilk aşkında bence herkes masum.Sonrasında araya hesaplar,planlar giriyor yine de seviyorsun elbette ama yöneterek,yönetilerek.Bu da o masumluğu yok ediyor işte.
Bu kitabı okuyunca insan ister istemez ilk aşkını düşünüyor.Aslında ilk hayranlığını.Şimdi maziye dönme sırası sizde.En masum duyguları kimde bıraktınız?
Güre-Balıkesir
ilk aşkımla evlendiğim için biz de sorun yok))Geçen yıl Rus ressamlar sergisine gitmiştim, sergiyi gezerken eve gidip hemen bir rus romanı okumalıyım dedim kendime...Şimdi de aynı duygulara kapıldım.
YanıtlaSilRus romanlarının büyülü kendini çeken bir yapısı var gerçekten,özletiyor.
YanıtlaSilNe güzel demişsinn,ilk aşk saf ve temiz duygularla yaşanıyor...
YanıtlaSilKitap ilginçmiş,kaç sayfa merak ettim ?
Teşekküler
Natalicim
YanıtlaSilkitap incecik 87 sayfa o yüzden bir oturumda bitirirsin.
ben de merak ettim bu romanı, listeme ekledim teşekkürler:)
YanıtlaSil