Yolgeçen Hanı'ndan bana kalanlar...

-Gönüller bir olunca samanlık seyran olur derler fakat bir balığı karaya getirsen ne olur?

-Gurbet mi lazımdı özgürlük için?

-İnsan, bokun içinde yaşamayı öğrendi mi , eyvallahı kalmaz kimseye.Dönüp arkasını , her yere, her zaman, her koşulda gidebilecek olmak garip bir güçtü!

-Yerliler mi? Bu ülkede kim yerli ki?Sürekli göçlerle hep yer değiştirmiş insanlar.Ege de öyle..

-Bir kasaba yok olur mu?Bir şehir? Yok olunca ne kalır geriye? Gelenler ne arar? Kalanlar ne yapar?

-Tekerin her tarafı yere değer,unutma

-Ben niye böyleyim Rafi?Yerin değil insanın peşinden gidiyorum, evet.Sevdiklerimin peşinden.Belki de benim yolum böyle.Rotası belli olmayan ama kimlerle nasıl yürüdüğünle farklılaşan bir yol.

-Kendini kıyıya sürüklenen bir balık gibi hissetti.Yosun kümesiyle karşılaşmasa, yumaşaklığa karnını sürmese sabaha dek yaralanacaktı.

-Yaratmak için saatlerce,günlerce, haftalarca sancı çekmek!Bu sancıda yaşadığını hissetmek.Güzeli sevmek.Güzeli görüp gülümsemek.

-Kendi toprağında çürüyen bir ağacı ne diye sökersin ki kökünden?

-Hayallerinin peşinde koşanlarda kurtulamadılar bu sıkıntılı acayiplikten.Karavanlar yollardaydı ama küresel sıkıntının girdabından kaçacak delik yoktu.Kaçacak , gizlenecek bir orman ya da ıssız bir oda...kalmamıştı.

-Rüyaları yaşamaya çıktığında rüya görmez mi insan?

NOT:Kitaptaki bir şarkıyı araştırmak için google'a yazmıştım bir site buldum ve orada yazılan bir paragrafın aynısını kitapta okudum.Yalnız anlamadığım şu ki sitedeki yazı 2010 da yazılmış bu kitap bu sene çıktı.Durumu anlayamadım.Şarkı da şöyle:

Yedikule ke Therapia
Tatavla ke Nihori
Afta ta tessera horia
Stolizune tin poli.....

#hiçbir yerde bulup da dinleyemedim maalesef:( Biliyorsanız haber edin lütfen...Onun yerine yine o taraflardan bir şarkı paylaşıyorum blogda nasıl şarkı paylaşılır bilmediğimden linki yazdım.Zülfü Livaneli'nden "Memleket kokulu yarim"

http://fizy.com/#s/1aijos